La vida en Peru
Blijf op de hoogte en volg Thirza
26 Mei 2013 | Peru, Lima
Hola!
Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets heb laten horen, voornamelijk omdat ik niet heel veel interessants te melden heb eigenlijk. Hoe dan ook, ik wil jullie toch even een ‘insight’ geven in mijn leven in Lima de afgelopen tijd.
Toen mama begin april weer naar Nederland vloog was het voor mij officieel tijd om echt in Lima te wonen. Het vakantievieren was afgelopen en het zou nog meer dan 1,5 maand duren tot papa en Milan hier naartoe zouden komen. Ondertussen moest ik 4 dagen per week naar school en had ik ook nog is tentamenweek. Dus heb ik de afgelopen tijd geleefd zoals ik dat ook in Nederland doe: overdag school, s’avonds samen koken en een beetje tv kijken en in het weekend feestjes. Ondertussen zie ik Lima dus ook echt als mijn thuis. De neiging om mijn ov chipkaart te pakken als ik de bus in en uitloop is weg, ik ken alle Latijns-Amerikaanse hits van dit moment uit mijn hoofd en ik ben eraan gewend geraakt dat Peruanen elke handeling –behalve praten- 10 x zo sloom uitvoeren als wij. Als er ‘maar’ 3 mensen voor je in de rij voor de kassa staan, dan weet je dat het zeker een kwartier gaat duren. Als iemand met creditcard wil betalen dan kun je daar nog ruim 5 minuten bij optellen. Maar het meest verbaasd waren Luuk en ik toen we ons een keer omdraaiden en zagen hoe ontzettend relaxed de wachtende Peruanen er bij staan. Niemand kijkt op zijn of haar horloge. Niemand zucht. Geduldig babbelend staan ze te wachten tot ze aan de beurt zijn en sindsdien proberen wij daar maar een voorbeeld aan te nemen. Verder doen we boodschappen zoals echte locals dat doen: bij het tandloze kruideniertje naast ons huis. Zijn winkeltje zit in een garage van zo’n 15m2, maar hij tovert alles tevoorschijn waar je om vraagt: niet alleen groenten, fruit en brood, maar ook kipburgers, haarproducten, Oreo koekjes en ga zo maar door. En als je een keer niet genoeg cash bij je hebt, dan betaal je toch gewoon een andere keer?
Hoe gezellig dit ook allemaal is, naast gewenning is er ook een beetje gemis. Om maar meteen antwoord te geven op wat veel mensen zich afvragen: nee, ik heb geen heimwee. In ieder geval niet in de zin dat het echt invloed heeft op mijn humeur. Maar ik mis Nederland soms wel en dan vooral de Nederlanders die er wonen. Hier tussen de oppervlakkige Amerikanen, de schuchtere Fransen en de verlegen Aziaten mis ik het gevoel voor humor en de directheid van Nederlanders. Maar gelukkig heb ik Luuk en Stefan nog die me dagelijks voorzien van een dosis sarcastische grapjes en botte opmerkingen!
Nou dat was weer even een update, niet veel wereldschokkend nieuws dus. Luuk zijn vriendin is er op dit moment voor 1 maand, wat ook erg gezellig is en vrijdag komen papa en Milan dus daarna zal ik wel weer wat meer te vertellen hebben. Ook heeft Lune haar ticket geboekt, ze komt op 7 juli en dan gaan we tot 10augustus samen reizen door Noord-Peru en Ecuador!
Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets heb laten horen, voornamelijk omdat ik niet heel veel interessants te melden heb eigenlijk. Hoe dan ook, ik wil jullie toch even een ‘insight’ geven in mijn leven in Lima de afgelopen tijd.
Toen mama begin april weer naar Nederland vloog was het voor mij officieel tijd om echt in Lima te wonen. Het vakantievieren was afgelopen en het zou nog meer dan 1,5 maand duren tot papa en Milan hier naartoe zouden komen. Ondertussen moest ik 4 dagen per week naar school en had ik ook nog is tentamenweek. Dus heb ik de afgelopen tijd geleefd zoals ik dat ook in Nederland doe: overdag school, s’avonds samen koken en een beetje tv kijken en in het weekend feestjes. Ondertussen zie ik Lima dus ook echt als mijn thuis. De neiging om mijn ov chipkaart te pakken als ik de bus in en uitloop is weg, ik ken alle Latijns-Amerikaanse hits van dit moment uit mijn hoofd en ik ben eraan gewend geraakt dat Peruanen elke handeling –behalve praten- 10 x zo sloom uitvoeren als wij. Als er ‘maar’ 3 mensen voor je in de rij voor de kassa staan, dan weet je dat het zeker een kwartier gaat duren. Als iemand met creditcard wil betalen dan kun je daar nog ruim 5 minuten bij optellen. Maar het meest verbaasd waren Luuk en ik toen we ons een keer omdraaiden en zagen hoe ontzettend relaxed de wachtende Peruanen er bij staan. Niemand kijkt op zijn of haar horloge. Niemand zucht. Geduldig babbelend staan ze te wachten tot ze aan de beurt zijn en sindsdien proberen wij daar maar een voorbeeld aan te nemen. Verder doen we boodschappen zoals echte locals dat doen: bij het tandloze kruideniertje naast ons huis. Zijn winkeltje zit in een garage van zo’n 15m2, maar hij tovert alles tevoorschijn waar je om vraagt: niet alleen groenten, fruit en brood, maar ook kipburgers, haarproducten, Oreo koekjes en ga zo maar door. En als je een keer niet genoeg cash bij je hebt, dan betaal je toch gewoon een andere keer?
Hoe gezellig dit ook allemaal is, naast gewenning is er ook een beetje gemis. Om maar meteen antwoord te geven op wat veel mensen zich afvragen: nee, ik heb geen heimwee. In ieder geval niet in de zin dat het echt invloed heeft op mijn humeur. Maar ik mis Nederland soms wel en dan vooral de Nederlanders die er wonen. Hier tussen de oppervlakkige Amerikanen, de schuchtere Fransen en de verlegen Aziaten mis ik het gevoel voor humor en de directheid van Nederlanders. Maar gelukkig heb ik Luuk en Stefan nog die me dagelijks voorzien van een dosis sarcastische grapjes en botte opmerkingen!
Nou dat was weer even een update, niet veel wereldschokkend nieuws dus. Luuk zijn vriendin is er op dit moment voor 1 maand, wat ook erg gezellig is en vrijdag komen papa en Milan dus daarna zal ik wel weer wat meer te vertellen hebben. Ook heeft Lune haar ticket geboekt, ze komt op 7 juli en dan gaan we tot 10augustus samen reizen door Noord-Peru en Ecuador!
-
26 Mei 2013 - 23:06
Ab Veldhuizen:
Leuk om wat van je te horen, Thirza! Wat een goed idee om samen met Lune vakantie te houden in Peru en Equador. Nu je er toch bent kun je net zo goed nog wat verder rondkijken. Veel plezier!
Ps pas een beetje op je vader wat die is nog nooit zo ver van huis geweest :). -
27 Mei 2013 - 13:10
Petra:
Klinkt toch wel relaxed daar Thirz.... Enne, natuurlijk mis je Nederland en 'sommige Nederlanders', dat kan ik me wel voorstellen, maar verder is de 'Nederlandse zomer' (lees: terrasjes , rosé, strand, kortom dat wat Nederland in deze periode zo leuk maakt) ver te zoeken.... dus geniet maar lekker van alles wat je daar hebt en waar wij allemaal met smart op zitten te wachten;-) Veel plezier ook met Milan en je vader! Liefs Petra -
27 Mei 2013 - 22:01
Jan Albert:
Nog 4 nachtjes slapen Tirs, we kijken er naar uit! X -
28 Mei 2013 - 00:29
Raul V.:
Geen huiswerk? Strand? Sport? Oh, daar ben je niet zo van hè? Lune is het t.o. gestelde van sloom hoor, die rent van de ene bezienswaardigheid naar de andere!
Dus msn moet je conditie wat opkrikken...
Ze komt de 8e hè? 22:45 DL151 Weet je dat vast. (ik zit in de organisatie. Hahaha)
Een nuttig en aangenaam verblijf nog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
