Normaal
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Thirza
24 Januari 2010 | Verenigd Koninkrijk, Cambridge
Ok dan maar weer een update. Ik heb echt heel erg weinig te vertellen, aangezien mijn dagen heel erg op elkaar beginnen te lijken. Eigenlijk heb ik ook geen zin om nu iets te typen, want ik weet ook niet echt waarover.
Op school gaat het goed, ik had maandag een proefexamen waarvoor ik redelijke cijfers had: 1 fout voor het leesexamen, een B (dat is ongeveer tussen de 7 en de 8) voor luisterexamen, voor schrijven 17 van de 20 punten en alleen voor “use your English” net geen voldoende. De lessen gaan wel ok, ik heb wel regelmatig erge hoofdpijn, maar het is te overleven. De leraren zijn er nu ook wel aan gewend dat ik elke les wel even het lokaal uitloop om iets zinloos te doen; water halen, naar de wc, ik bedenk elke keer weer iets anders. In werkelijkheid loop ik dan altijd even naar buiten of een rondje door de school, daarna gaat het wel weer beter. Ik doe in ieder geval erg me best om mee te doen!
Na school doen we meestal altijd hetzelfde: eten en daarna winkelen of naar de film. Naar de film gaan is wel goed voor me Engels, dus dat is een goed excuus om twee keer per week te gaan. Het eten is trouwens een serieus probleem, ik heb elke keer honger na een schooldag en het houdt maar niet op. Daarbij is het hier allemaal zo ongezond dat ik nu al erg ben aangekomen. Mijn complimenteuze vriend Fernando heeft zelfs al bedacht dat ik terug naar Nederland kan rollen als ik zo door ga.
Eergisteren heb ik wel een goede stap gezet: ik heb een membership aangemaakt bij de plaatselijke bibliotheek. Nu kan ik gratis boeken lenen en goedkoop dvd’s lenen. Wat ben ik toch goed bezig. Ook hebben we gelukkig een piano in classroom 5, dus als ik terug kom ben ik het niet helemaal verleerd. We moeten altijd na school 40 minuten op de bus wachten en dan gaan we meestal een beetje piano spelen. Amy kan het ook dus we kunnen zelfs duetten spelen, kortom een groot feest.
Over feesten gesproken, ze zijn hier nogal vreemd. Niemand wilt uitgaan in het weekend. Ja en dan zou je zeggen “wat een brave studenten”, maar nee; ze hebben de voorkeur om doordeweeks uit te gaan en dan ook echt bijna elke dag. Maandag ben ik naar de club Soul Tree gegaan en donderdag naar Ballare, maar het is niet echt te doen als je de volgende dag om half 7 moet opstaan. Ik was de enige die de volgende dag naar school is gegaan en zat ook wel echt als een zombie in de klas. Zelfs ik kan zo weinig slaap echt niet aan. Dit weekend was ik weer vol energie en klaar om uit te gaan, maar helaas; iedereen lag in een diepe slaap om uit te rusten van de vermoeiende schoolweek. De logica is ver te zoeken. Nu was ik natuurlijk de dagen aan het aftellen tot ik afternoon-class zou hebben, maar wat fijn nou: ze hebben het nog een week uitgesteld.
Amy trekt zaterdag bij ons in, ze was over haar angsten heen gestapt en is naar het kantoor van de enge accomodation-officer Sarah gegaan: zo’n persoon waar je nekharen van overeind gaan staan. Daar heeft de Sarah haar eerst de grond in gestampt, door te zeggen dat het haar eigen fout was dat ze geen klik had met haar hostfamily. “Je bed vol met kattenharen? Het is je eigen schuld dat je niet van katten houdt!” enzovoort. Uiteindelijk heeft Sarah wel toegegeven: Amy mag bij ons komen als Neica weg is. Ik denk wel dat een groot deel van me rust nu weg is, aangezien Amy totaal niet op het stereotype Koreaan/Chinees/Japanner lijkt, niks rustig en beleefd; ze is erg druk, praat achter elkaar door en dan ook nog eens op een hard volume. Toch wordt het vast wel gezellig.
Tot zover weer mijn blog, tot snel! XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Op school gaat het goed, ik had maandag een proefexamen waarvoor ik redelijke cijfers had: 1 fout voor het leesexamen, een B (dat is ongeveer tussen de 7 en de 8) voor luisterexamen, voor schrijven 17 van de 20 punten en alleen voor “use your English” net geen voldoende. De lessen gaan wel ok, ik heb wel regelmatig erge hoofdpijn, maar het is te overleven. De leraren zijn er nu ook wel aan gewend dat ik elke les wel even het lokaal uitloop om iets zinloos te doen; water halen, naar de wc, ik bedenk elke keer weer iets anders. In werkelijkheid loop ik dan altijd even naar buiten of een rondje door de school, daarna gaat het wel weer beter. Ik doe in ieder geval erg me best om mee te doen!
Na school doen we meestal altijd hetzelfde: eten en daarna winkelen of naar de film. Naar de film gaan is wel goed voor me Engels, dus dat is een goed excuus om twee keer per week te gaan. Het eten is trouwens een serieus probleem, ik heb elke keer honger na een schooldag en het houdt maar niet op. Daarbij is het hier allemaal zo ongezond dat ik nu al erg ben aangekomen. Mijn complimenteuze vriend Fernando heeft zelfs al bedacht dat ik terug naar Nederland kan rollen als ik zo door ga.
Eergisteren heb ik wel een goede stap gezet: ik heb een membership aangemaakt bij de plaatselijke bibliotheek. Nu kan ik gratis boeken lenen en goedkoop dvd’s lenen. Wat ben ik toch goed bezig. Ook hebben we gelukkig een piano in classroom 5, dus als ik terug kom ben ik het niet helemaal verleerd. We moeten altijd na school 40 minuten op de bus wachten en dan gaan we meestal een beetje piano spelen. Amy kan het ook dus we kunnen zelfs duetten spelen, kortom een groot feest.
Over feesten gesproken, ze zijn hier nogal vreemd. Niemand wilt uitgaan in het weekend. Ja en dan zou je zeggen “wat een brave studenten”, maar nee; ze hebben de voorkeur om doordeweeks uit te gaan en dan ook echt bijna elke dag. Maandag ben ik naar de club Soul Tree gegaan en donderdag naar Ballare, maar het is niet echt te doen als je de volgende dag om half 7 moet opstaan. Ik was de enige die de volgende dag naar school is gegaan en zat ook wel echt als een zombie in de klas. Zelfs ik kan zo weinig slaap echt niet aan. Dit weekend was ik weer vol energie en klaar om uit te gaan, maar helaas; iedereen lag in een diepe slaap om uit te rusten van de vermoeiende schoolweek. De logica is ver te zoeken. Nu was ik natuurlijk de dagen aan het aftellen tot ik afternoon-class zou hebben, maar wat fijn nou: ze hebben het nog een week uitgesteld.
Amy trekt zaterdag bij ons in, ze was over haar angsten heen gestapt en is naar het kantoor van de enge accomodation-officer Sarah gegaan: zo’n persoon waar je nekharen van overeind gaan staan. Daar heeft de Sarah haar eerst de grond in gestampt, door te zeggen dat het haar eigen fout was dat ze geen klik had met haar hostfamily. “Je bed vol met kattenharen? Het is je eigen schuld dat je niet van katten houdt!” enzovoort. Uiteindelijk heeft Sarah wel toegegeven: Amy mag bij ons komen als Neica weg is. Ik denk wel dat een groot deel van me rust nu weg is, aangezien Amy totaal niet op het stereotype Koreaan/Chinees/Japanner lijkt, niks rustig en beleefd; ze is erg druk, praat achter elkaar door en dan ook nog eens op een hard volume. Toch wordt het vast wel gezellig.
Tot zover weer mijn blog, tot snel! XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
-
24 Januari 2010 - 19:13
Jan Albert:
Ik roep iedereen op te reageren anders stopt Thirza met schrijven! Het blijft leuk om je verhalen te lezen schat ook al lijkt het voor jou saai.
dikke kus van je vader -
24 Januari 2010 - 21:44
Raul:
ja, leuk, ook al vind je zelf niet interessant.
Paar tips:
naar NL rollen: ontbijten!! (dus opstaan als de wekker gaat) - boterhammen mee ipv fish & chips - hardlopen
uitgaan: ga op darten!
Amy: pilletje (of yoga)
me best doen: mijn (m'n) best doen!
use your english: come on & write your updates in ingles!
Cheers! -
25 Januari 2010 - 09:31
Bert En Ria & Lavina:
Lieve Thirz,
Wij lezen elke keer met veel plezier jouw verhalen! Blijf ze dus vooral schrijven en houd ons op de hoogte van al jouw avonturen in Cambridge! Fijn om te lezen dat je het zo naar je zin hebt daar. Liefs, Bert, Ria en Lavina -
25 Januari 2010 - 14:05
Petra:
Heey Thirz,
Voor iemand die gebrek heeft aan inspiratie heb je toch een leuk (en lang) stuk geschreven wat weer superleuk om te lezen was ;-))
Kortom, blijf schrijven, want (en ik spreek vast niet alleen voor mezelf) wij genieten ervan!
Veel plezier daar, die paar pondjes zijn er zo weer af als je terug bent en veel liefs.
Petra
xxx -
25 Januari 2010 - 18:54
Vera:
Thirzio!
You may not stop with writing bullshit; it's really nice to read how you are doing far far away..
oh ik moest voor m'n tentamen engels een brief schrijven naar een pen vriedin in engeland.. en het ging over de apartheid die er nog is in Zuid-Afrika.. Ik zal jou dat niet aandoen..
(L)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
